Ĉefpaĝo A B C Ĉ D E F G Ĝ H I J K L M N O P R S Ŝ T U V Z
Unu el multaj literaturaj nomoj por goo, laŭvorte "putrinta hakila tenilo". Venis el legendo pri lignohakisto, kiu foje trovis en arbaro du daŭistajn senmortulojn, kiuj ludis vejĉion (goon). Li haltis por rigardi la ludon, kaj kiam ĝi finiĝis, ekkomprenis, ke jam preterpasis cent jarojn kaj la tenilo de lia hakilo delonge forputris.